Almost back home
Blijf op de hoogte en volg Kristelien
07 Juli 2014 | Indonesië, Singaraja
Hier zit ik dan, op het vliegveld in Abu Dhabi. Het Bali-avontuur is nu toch echt afgelopen. Gezien we in Abu-Dhabi 3 uur moeten wachten, is het een perfect moment om mijn laatste blog te schrijven.
Het is een tijd geleden dat ik mijn vorige blog heb geschreven en in de tussentijd heb ik zoveel gedaan, dat ik het allemaal niet meer weet. Ik schrijf gewoon op wat me is bijgebleven.
Vanaf mei zijn Rynk en ik vooral bezig geweest met het voorbereiden van ons gesprek met het ministerie van onderwijs. We hebben veel scholen bezocht, observaties gedaan en materialen verzameld. Ondertussen ook hard aan de slag geweest met planborden en dagritmekaarten.
Woensdag 14 mei was de dag dat we zijn afgereisd naar Jakarta. Het gesprek met het ministerie was pas de 19e dus we hadden mooi de tijd om rond te kijken in Jakarta. De eerste twee dagen hebben we voornamelijk culturele dingen gedaan. Ondanks dat veel delen van Jakarta behoorlijk arm zijn en er veel lelijke gebouwen staan, vind ik Jakarta een geweldige stad. Vooral the big shoppingmall ‘Grand Indonesia’ is fantastisch. Daar hebben we ons 3 dagen heel goed vermaakt. Het geld ging er wel iets sneller dan gepland, maar ach ‘Het is vakantie…!’ Zaterdag hadden we een vergadering met Jannie en andere docenten die met Piramide werken. We hebben toen besproken wat we allemaal wilden voorleggen aan het ministerie. Het was een indrukwekkende vergadering. Doordat we met minder mensen waren dan verwacht, was het juist een hele mooie meeting. We hebben alles goed kunnen doorspreken. Zondag was een dag vrij en deze hebben we met Jannie doorgebracht. We zijn toen naar Oud Bataviastad geweest waar nog oude Nederlandse gebouwen staan. Op het grote plein daar kwam onze eerste paparazzi-ervaring. We hebben er wel een uur over gedaan om het plein over te steken, alleen omdat elke local met ons op de foto wilde. In het begin was dit allemaal nog hilarisch, maar na enkele minuten begon dit toch aardig te vervelen. Na het bezoek aan Bataviastad zijn we naar de sloppenwijken geweest. We kwamen hier bij toeval langs, maar wat indrukwekkend. Midden door de sloppenwijk loopt een druk treinspoor. Toch lopen de mensen daar gewoon doodleuk over het spoor heen. We hebben ook nog bij een jong meisje op de kamer mogen kijken. Weer een ervaring rijker.
Maandag was dan echt de meeting met het ministerie. Deze dag hebben we ook kennis gemaakt met Harry Frantzen, de directeur van Windesheim Bewegen en Educatie. Hij kwam overvliegen voor de extra support. Gezien ons werd gezegd dat op maandagochtend het verkeer in Jakarta verschrikkelijk is en het waarschijnlijk 2 uur duurt om aan de andere kant te komen, zijn we 2 uur van te voren vertrokken naar het hotel waar we hadden afgesproken. Wonderbaarlijk genoeg duurde de rit maar 20 minuten en daar stonden we dan bij het hotel om 07.10. Ja, dan maar ontbijten in het hotel. Het kost wel wat, maar dan heb je ook een buffet waar je vrolijk van wordt. Bij het buffet kwamen we de conrector van de universiteit in Singaraja, Undiskha tegen. Daar gezellig mee ontbeten, in de lobby gewacht op iedereen en uiteindelijk dan naar het gebouw van het ministerie. Gezien het Indonesië is, ging natuurlijk niet alles zoals gepland was. We hadden om 09.00 de afspraak met het ministerie van Onderwijs en om 10.00 met professoren. Uiteindelijk hadden we om 11.30 een kort gesprek met de onderminister van een half uur. Het was een goed gesprek. Ze was enthousiast, maar wilde meer bewijs hebben omtrent onderzoeken en het bewijs dat Piramide echt een toevoeging is voor het onderwijs in Indonesië. Daar gaan de docenten uit Indonesie die met het programma werken voor zorgen.
Na de meeting zijn Rynk en ik meegegaan met Jannie en Harry naar Bandung waar we een universiteit hebben bezocht. We zijn er in totaal twee dagen geweest en wat een fantastische dagen waren dat. We hebben in een mooi hotel geslapen en veel opgetrokken met Harry en Jannie. Het bezoek aan de universiteit was zo gaaf! We werden daar als hoge piefen ontvangen en de meeting was echt officieel geregeld. Het ging om het uitwisselen van studenten en wat daarbij de verwachtingen zijn van de universiteit in Bandung en van Windesheim.
Woensdagochtend zijn Rynk en ik vroeg met de trein richting Yogyakarta gereisd. Daar zijn we 3 dagen geweest. Lekker rond gereden op de scooter, museums bezocht, gechilld, spelletjes gespeeld en mijn vinger gebroken. Voor diegenen die nog niet weten hoe dat is gebeurd: Rynk dacht dat hij mij met Yathzee wel even kon inmaken. Natuurlijk heb ik Rynk volledig weggespeeld. Tsja, toen wilde hij revenge en dat heeft ie ook genomen. Om het af te leren toen nog maar een potje gespeeld en die ging verschrikkelijk gelijk op. Ik had het geluk om de punten te mogen tellen en ja hoor, gewonnen met 30 punten. Toen moest ik Rynk natuurlijk uitmaken voor loser en nog meer. Maar wantrouwige Rynk moest zo nodig de punten natellen en ik moet toegeven dat ik een klein telfoutje had gemaakt. Ik had verloren met 1 punt… Zo triest. Natuurlijk werd ik toen voor van alles en nog wat uitgemaakt. En zoals Rynk dat ontzettend goed kan, haalde hij verschrikkelijk het bloed onder mijn nagels vandaan. Zo erg dat ik vond dat ik hem een bitchslap moest geven en ja, die ontweek hij. Ik raakte de deur.. BAM… gebroken vinger. Ik moet zeggen dat ik het je niet kan aanraken. De laatste dag hebben we Prambanan temple bezocht. We waren daar al om 06.00 en toen was er niemand. De temple is zo mooi! We hebben daar zo genoten.
Na yogyakarta zijn we doorgereisd naar de Karimunjawa eilanden in het noorden van Java. We moesten met de trein naar Semarang en vanaf daar met de taxi naar Jepara waar de boot naar de eilanden zou vertrekken. In Jepara kwamen we erachter dat de boot vol was, dus moesten we twee dagen wachten. We zijn toen gaan chillen op een privéstrandje en hebben fishtherapy gehad. Uiteindelijk op de eilanden terecht gekomen en daar in een hele gezellige hostel gezeten, met een badkamer buiten. Heerlijk douchen was dat. We hebben een dag een boottocht gedaan en met een klein bootje keiharde golven over geknald. Doordat mijn vinger gebroken was, kon ik helaas niet snorkelen. Toch heb ik een fantastische dag gehad. De tweede dag hebben we een strandje opgezocht en onderweg bijna 2 komodo’s doodgereden.
Na de eilanden zijn we doorgegaan naar de Bromovulkaan. Heel veel tijd is gaan zitten in het reizen, waardoor we 4 dagen hebben ‘weggegooid’. Onderweg natuurlijk wel heel veel mooie dingen gezien. In Malam, een van de plekken waar vandaan je de trip naar de vulkaan kunt boeken, hebben we een luxe hotel geboekt en heerlijk niks gedaan. ’s Nachts om 01.00 werden we opgepikt bij ons hotel om een 11 uur durende toch te gaan maken. We moesten 3 uur rijden in een jeep om bij het zonsopgangpunt te komen. Prachtig om te zien! Daarna een stuk doorrijden om bij de vulkaan te komen. Het eerste stuk konden we te paard doen en dat hebben we natuurlijk gedaan. Het laatste stuk was een trap en toen waren we boven. Echt fantastisch! Adembenemend! Vervolgens terugrijden door een stuk woestijn en door een dal. Het was zo gaaf! Een perfecte afsluiting van onze reis op Java.
Na 3 weken reizen kwamen we weer terug op Bali. We hebben daar een dagje thuis gehad en daarna begonnen onze laatste 8 dagen op onze school in Temukus. We hadden nog aardig wat dingen te doen, zoals: planborden en dagritmekaarten afmaken, coördinator van Seririt bezoeken, schoolplein opknappen en lessen geven. Het waren heerlijke dagen. We waren druk en hebben heel goed contact gehad met de mensen binnen de school. Op het plein hebben we hikstapsprong gemaakt, twister geverfd en de handen van de kinderen op de muur laten zetten.
Mede door hulp van onze sponsors in Nederland, hebben we dit kunnen realiseren.
De laatste dag hebben we een spelletjesochtend gehad met de kinderen. We hebben er toen voor gekozen om typisch Nederlandse spelletjes te spelen
1. estafette. De kinderen begrepen hier niks van. Zelfs na 3 keer voordoen, hadden ze het niet door. Het was zo hilarisch om te doen. Blokjes werden niet doorgegeven, maar halverwege de route op de grond gezet. Kinderen renden door elkaar heen. Fantastisch om te zien.
2. stoelendans. Dit begrepen ze allemaal. Was heel leuk om te spelen.
3. ballontrappertje. Elk kind kreeg een ballon om zijn/haar enkel en op ons sein moesten ze de ballon bij de ander kapot trappen. 3, 2, 1….. Elk kind trapte onmiddellijk zijn/haar eigen ballon kapot. Binnen 10 seconden waren alle ballonnen stuk. En daar stonden Rynk en ik met ons goede gedrag, de enige nog met een volle ballon. We gingen echt helemaal stuk, hahahaha. Uiteindelijk gingen alle kinderen nog achter mij aan om mijn ballon kapot te krijgen. Verschrikkelijk gelachen.
Als afsluiter van de ochtend hebben we een grap uitgehaald met de docenten. We hebben water over ze heen gegooid met een meelbom. De kinderen vonden dit fantastisch. Het was een teken om een water en meel gevecht te beginnen, fantastisch. Het was zo’n fantastische afsluiter van onze tijd op die school. De kinderen kregen nog hun rapport en voor hun begon hun vakantie.
Rynk en ik hebben thuis nog een paar dagen geknald om de eindverslagen te maken en Rynk is daarna voor een weekje naar Java vertrokken. Ik was toen alleen thuis en daar heb ik heel goed van genoten.
Donderdag 26 juni zijn we vertrokken voor onze laatste week vakantie. We zijn op een 4 daagse boottrip geweest. We zaten met 16 toeristen op de boot en hebben 8 eilanden gezien. We zijn begonnen bij Bola island. Daar konden we douchen bij een waterval. Daarna doorgegaan naar een eiland waar we naar een zoutwatermeer konden en hebben gesnorkeld. Dat was echt heel erg mooi. Vervolgens moesten we 16 uur varen om bij het volgende eiland te komen. Tijdens die reis ben ik verschrikkelijk zeeziek geworden. Ik heb mijn maag goed kunnen luchten en vervolgens om 08.00 al in slaap gevallen. De volgende ochtend was ik nog draaierig, maar ging het vrij goed. We hebben toen een berg beklommen waarbij het uitzicht adembenemend was.
Vervolgens zijn we doorgegaan naar Komodo-eiland. Officieel zou je daar komodo’s moeten tegenkomen, maar dat mocht helaas niet zo zijn. De laatste dag zijn we bij pink-beach geweest. Dit eiland is roze-rood. Dit zie je voornamelijk bij zonsondergang heel goed. Het snorkelen daar was ontzettend mooi. Helaas was mijn snorkel stuk, dus heb ik voornamelijk heerlijk liggen bakken in de zon. Uiteindelijk doorgegaan naar Rinca-eiland. Daar hebben we wilde paarden gezien en 7 komodo’s. Verschrikkelijk gaaf! Wat zijn die beesten enorm. Die tocht was echt gaaf!
Het laatste eiland was puur om even bij te komen. Daar hebben we lekker in de zon gelegen en nog een beetje gesnorkeld. De trip was echt heel erg gaaf.
Gedurende onze tijd op de boot hebben we veel geslapen, maar ook veel spelletjes gespeeld. De andere Dutchies in de groep hadden een fantastisch spel mee: Perudo. Het is een soort blufpoker of liegen. We hebben dat met hun en twee andere backpackers gespeeld. De dagen op de boot waren geweldig.
Aangekomen op Flores, Labuan Bajo, hebben we een hostel geboekt en hebben we 3 dagen weggeboekt naar Kanawa eiland. We kregen dat als tip mee van een stel die we op Java hadden ontmoet. Het eiland was geweldig. Er staan tentjes, bales (rieten hutjes) en bungalows. De eerste nacht hebben wij in een bale geslapen en daarna gepromoveerd naar een bungalow. Echt fantastisch. De Bale stond 3 meter van het strand met als huisdier een klein haaitje. We hebben een fantastische zonsondergang gezien. Het enige nadeel van de bale was de kakkerlak die ’s nachts in onze klamboe zat en 3 keer over me heen gelopen is. Leverde wel een mooi moment op. De bungalow had een hangmat voor de deur en een lekkere badkamer buiten. We hebben de tweede dag veel gesnorkeld en de berg op het eiland opgelopen. Het was redelijk bewolkt, maar het uitzicht bleef zo mooi. We hebben daar heerlijk even gechilld. De volgende ochtend hebben we de zonsopgang bekeken op de berg, andere Dutchies ontmoet (Zo mee gelachen) om het eiland heen gelopen, veel gesnorkeld en jawel,een boek uitgelezen. Tijdens het snorkelen een immens grote vis gezien, een haai, roggen en fantastisch koraal. Het was er heerlijk. ’s Avonds hebben we aan de bar gezeten en later met de Dutchies op het strand sterren gekeken. Om 22.00 stopt de stroom ermee, dus was het pikdonker en heel helder om op het strand te liggen sterren kijken. Waarschijnlijk hebben we heel veel mensen wakker gehouden met onze Nederlandse humor en lawaai, maar het was zo gezellig.
De volgende dag moesten we om 08.00 de boot terug naar Labuan Bajo. Daar hebben we ook werkelijk niks gedaan. Beetje in loungebanken gehangen, spelletjes gespeeld en vroeg naar het hotel gegaan. Ik wilde douchen, maar de doucheknop zat aan de buitenkant. Rynk vond het grappig om die de hele tijd uit te doen, loopt er ineens een beest over mijn voet heen. Kon dat natuurlijk niet zien. Gaat later het licht aan, blijkt het een kakkerlak te zijn. Zo ontzettend vies. Echt die beesten zijn zo smerig. Voor de rest totaal over mijn slaap heen en vrij laat gaan slapen.
De volgende ochtend (vrijdagochtend) zijn we vroeg naar het vliegveld gegaan, om 10.30 geland op Bali, teruggereisd naar het noorden om afscheid te nemen van Tina (onze vertaalster), mrs Sri (de directrice) en Enik en Sari (de schoonmaaksters). We hebben onze spullen gepakt en dat was dan onze laatste dag Bali. We zijn zaterdagochtend vroeg vertrokken naar het vliegveld samen met Liset en vriend en Charly. Daar gaan we dan, echt weg van Bali. We zijn eerst naar Jakarta gegaan. Daar ben ik met Charly voornamelijk in de mall geweest. Wat was dat heerlijk. ’s Nachts om 03.00 natuurlijk de wedstrijd Nederland-Costa Rica gekeken. Wat een wedstrijd was dat joh. Nachtbraken ten top. In de mall heb ik mijn laatste Rupiah’s opgeshopt en toen was het zondagavond en moesten we naar het vliegveld om daadwerkelijk in het vliegtuig richting huis te gaan. De heenreis naar Bali kon ik totaal niet slapen en daar had ik nu ook vrij grote angst voor. Maarja het geluk was even aan mijn zijde en de helft van het vliegtuig was leeg, waardoor ik een volledige vierzits tot mijn beschikking had. Echt, ik heb een heerlijke vlucht gehad.
En ja, nu zit ik dan in Abu Dhabi. Nog een uurtje wachten en dan kunnen we boarden voor de laatste vlucht en dan zie ik iedereen weer :D Zo bizar!
Wat een fantastische ervaring was dit! Waarom kiezen mensen een andere minor dan Bali?! Ik heb zoveel geleerd en gezien. Daarbij ook enorm trots op mezelf dat ik deze stap heb durven nemen! Puur genieten!
Het is een tijd geleden dat ik mijn vorige blog heb geschreven en in de tussentijd heb ik zoveel gedaan, dat ik het allemaal niet meer weet. Ik schrijf gewoon op wat me is bijgebleven.
Vanaf mei zijn Rynk en ik vooral bezig geweest met het voorbereiden van ons gesprek met het ministerie van onderwijs. We hebben veel scholen bezocht, observaties gedaan en materialen verzameld. Ondertussen ook hard aan de slag geweest met planborden en dagritmekaarten.
Woensdag 14 mei was de dag dat we zijn afgereisd naar Jakarta. Het gesprek met het ministerie was pas de 19e dus we hadden mooi de tijd om rond te kijken in Jakarta. De eerste twee dagen hebben we voornamelijk culturele dingen gedaan. Ondanks dat veel delen van Jakarta behoorlijk arm zijn en er veel lelijke gebouwen staan, vind ik Jakarta een geweldige stad. Vooral the big shoppingmall ‘Grand Indonesia’ is fantastisch. Daar hebben we ons 3 dagen heel goed vermaakt. Het geld ging er wel iets sneller dan gepland, maar ach ‘Het is vakantie…!’ Zaterdag hadden we een vergadering met Jannie en andere docenten die met Piramide werken. We hebben toen besproken wat we allemaal wilden voorleggen aan het ministerie. Het was een indrukwekkende vergadering. Doordat we met minder mensen waren dan verwacht, was het juist een hele mooie meeting. We hebben alles goed kunnen doorspreken. Zondag was een dag vrij en deze hebben we met Jannie doorgebracht. We zijn toen naar Oud Bataviastad geweest waar nog oude Nederlandse gebouwen staan. Op het grote plein daar kwam onze eerste paparazzi-ervaring. We hebben er wel een uur over gedaan om het plein over te steken, alleen omdat elke local met ons op de foto wilde. In het begin was dit allemaal nog hilarisch, maar na enkele minuten begon dit toch aardig te vervelen. Na het bezoek aan Bataviastad zijn we naar de sloppenwijken geweest. We kwamen hier bij toeval langs, maar wat indrukwekkend. Midden door de sloppenwijk loopt een druk treinspoor. Toch lopen de mensen daar gewoon doodleuk over het spoor heen. We hebben ook nog bij een jong meisje op de kamer mogen kijken. Weer een ervaring rijker.
Maandag was dan echt de meeting met het ministerie. Deze dag hebben we ook kennis gemaakt met Harry Frantzen, de directeur van Windesheim Bewegen en Educatie. Hij kwam overvliegen voor de extra support. Gezien ons werd gezegd dat op maandagochtend het verkeer in Jakarta verschrikkelijk is en het waarschijnlijk 2 uur duurt om aan de andere kant te komen, zijn we 2 uur van te voren vertrokken naar het hotel waar we hadden afgesproken. Wonderbaarlijk genoeg duurde de rit maar 20 minuten en daar stonden we dan bij het hotel om 07.10. Ja, dan maar ontbijten in het hotel. Het kost wel wat, maar dan heb je ook een buffet waar je vrolijk van wordt. Bij het buffet kwamen we de conrector van de universiteit in Singaraja, Undiskha tegen. Daar gezellig mee ontbeten, in de lobby gewacht op iedereen en uiteindelijk dan naar het gebouw van het ministerie. Gezien het Indonesië is, ging natuurlijk niet alles zoals gepland was. We hadden om 09.00 de afspraak met het ministerie van Onderwijs en om 10.00 met professoren. Uiteindelijk hadden we om 11.30 een kort gesprek met de onderminister van een half uur. Het was een goed gesprek. Ze was enthousiast, maar wilde meer bewijs hebben omtrent onderzoeken en het bewijs dat Piramide echt een toevoeging is voor het onderwijs in Indonesië. Daar gaan de docenten uit Indonesie die met het programma werken voor zorgen.
Na de meeting zijn Rynk en ik meegegaan met Jannie en Harry naar Bandung waar we een universiteit hebben bezocht. We zijn er in totaal twee dagen geweest en wat een fantastische dagen waren dat. We hebben in een mooi hotel geslapen en veel opgetrokken met Harry en Jannie. Het bezoek aan de universiteit was zo gaaf! We werden daar als hoge piefen ontvangen en de meeting was echt officieel geregeld. Het ging om het uitwisselen van studenten en wat daarbij de verwachtingen zijn van de universiteit in Bandung en van Windesheim.
Woensdagochtend zijn Rynk en ik vroeg met de trein richting Yogyakarta gereisd. Daar zijn we 3 dagen geweest. Lekker rond gereden op de scooter, museums bezocht, gechilld, spelletjes gespeeld en mijn vinger gebroken. Voor diegenen die nog niet weten hoe dat is gebeurd: Rynk dacht dat hij mij met Yathzee wel even kon inmaken. Natuurlijk heb ik Rynk volledig weggespeeld. Tsja, toen wilde hij revenge en dat heeft ie ook genomen. Om het af te leren toen nog maar een potje gespeeld en die ging verschrikkelijk gelijk op. Ik had het geluk om de punten te mogen tellen en ja hoor, gewonnen met 30 punten. Toen moest ik Rynk natuurlijk uitmaken voor loser en nog meer. Maar wantrouwige Rynk moest zo nodig de punten natellen en ik moet toegeven dat ik een klein telfoutje had gemaakt. Ik had verloren met 1 punt… Zo triest. Natuurlijk werd ik toen voor van alles en nog wat uitgemaakt. En zoals Rynk dat ontzettend goed kan, haalde hij verschrikkelijk het bloed onder mijn nagels vandaan. Zo erg dat ik vond dat ik hem een bitchslap moest geven en ja, die ontweek hij. Ik raakte de deur.. BAM… gebroken vinger. Ik moet zeggen dat ik het je niet kan aanraken. De laatste dag hebben we Prambanan temple bezocht. We waren daar al om 06.00 en toen was er niemand. De temple is zo mooi! We hebben daar zo genoten.
Na yogyakarta zijn we doorgereisd naar de Karimunjawa eilanden in het noorden van Java. We moesten met de trein naar Semarang en vanaf daar met de taxi naar Jepara waar de boot naar de eilanden zou vertrekken. In Jepara kwamen we erachter dat de boot vol was, dus moesten we twee dagen wachten. We zijn toen gaan chillen op een privéstrandje en hebben fishtherapy gehad. Uiteindelijk op de eilanden terecht gekomen en daar in een hele gezellige hostel gezeten, met een badkamer buiten. Heerlijk douchen was dat. We hebben een dag een boottocht gedaan en met een klein bootje keiharde golven over geknald. Doordat mijn vinger gebroken was, kon ik helaas niet snorkelen. Toch heb ik een fantastische dag gehad. De tweede dag hebben we een strandje opgezocht en onderweg bijna 2 komodo’s doodgereden.
Na de eilanden zijn we doorgegaan naar de Bromovulkaan. Heel veel tijd is gaan zitten in het reizen, waardoor we 4 dagen hebben ‘weggegooid’. Onderweg natuurlijk wel heel veel mooie dingen gezien. In Malam, een van de plekken waar vandaan je de trip naar de vulkaan kunt boeken, hebben we een luxe hotel geboekt en heerlijk niks gedaan. ’s Nachts om 01.00 werden we opgepikt bij ons hotel om een 11 uur durende toch te gaan maken. We moesten 3 uur rijden in een jeep om bij het zonsopgangpunt te komen. Prachtig om te zien! Daarna een stuk doorrijden om bij de vulkaan te komen. Het eerste stuk konden we te paard doen en dat hebben we natuurlijk gedaan. Het laatste stuk was een trap en toen waren we boven. Echt fantastisch! Adembenemend! Vervolgens terugrijden door een stuk woestijn en door een dal. Het was zo gaaf! Een perfecte afsluiting van onze reis op Java.
Na 3 weken reizen kwamen we weer terug op Bali. We hebben daar een dagje thuis gehad en daarna begonnen onze laatste 8 dagen op onze school in Temukus. We hadden nog aardig wat dingen te doen, zoals: planborden en dagritmekaarten afmaken, coördinator van Seririt bezoeken, schoolplein opknappen en lessen geven. Het waren heerlijke dagen. We waren druk en hebben heel goed contact gehad met de mensen binnen de school. Op het plein hebben we hikstapsprong gemaakt, twister geverfd en de handen van de kinderen op de muur laten zetten.
Mede door hulp van onze sponsors in Nederland, hebben we dit kunnen realiseren.
De laatste dag hebben we een spelletjesochtend gehad met de kinderen. We hebben er toen voor gekozen om typisch Nederlandse spelletjes te spelen
1. estafette. De kinderen begrepen hier niks van. Zelfs na 3 keer voordoen, hadden ze het niet door. Het was zo hilarisch om te doen. Blokjes werden niet doorgegeven, maar halverwege de route op de grond gezet. Kinderen renden door elkaar heen. Fantastisch om te zien.
2. stoelendans. Dit begrepen ze allemaal. Was heel leuk om te spelen.
3. ballontrappertje. Elk kind kreeg een ballon om zijn/haar enkel en op ons sein moesten ze de ballon bij de ander kapot trappen. 3, 2, 1….. Elk kind trapte onmiddellijk zijn/haar eigen ballon kapot. Binnen 10 seconden waren alle ballonnen stuk. En daar stonden Rynk en ik met ons goede gedrag, de enige nog met een volle ballon. We gingen echt helemaal stuk, hahahaha. Uiteindelijk gingen alle kinderen nog achter mij aan om mijn ballon kapot te krijgen. Verschrikkelijk gelachen.
Als afsluiter van de ochtend hebben we een grap uitgehaald met de docenten. We hebben water over ze heen gegooid met een meelbom. De kinderen vonden dit fantastisch. Het was een teken om een water en meel gevecht te beginnen, fantastisch. Het was zo’n fantastische afsluiter van onze tijd op die school. De kinderen kregen nog hun rapport en voor hun begon hun vakantie.
Rynk en ik hebben thuis nog een paar dagen geknald om de eindverslagen te maken en Rynk is daarna voor een weekje naar Java vertrokken. Ik was toen alleen thuis en daar heb ik heel goed van genoten.
Donderdag 26 juni zijn we vertrokken voor onze laatste week vakantie. We zijn op een 4 daagse boottrip geweest. We zaten met 16 toeristen op de boot en hebben 8 eilanden gezien. We zijn begonnen bij Bola island. Daar konden we douchen bij een waterval. Daarna doorgegaan naar een eiland waar we naar een zoutwatermeer konden en hebben gesnorkeld. Dat was echt heel erg mooi. Vervolgens moesten we 16 uur varen om bij het volgende eiland te komen. Tijdens die reis ben ik verschrikkelijk zeeziek geworden. Ik heb mijn maag goed kunnen luchten en vervolgens om 08.00 al in slaap gevallen. De volgende ochtend was ik nog draaierig, maar ging het vrij goed. We hebben toen een berg beklommen waarbij het uitzicht adembenemend was.
Vervolgens zijn we doorgegaan naar Komodo-eiland. Officieel zou je daar komodo’s moeten tegenkomen, maar dat mocht helaas niet zo zijn. De laatste dag zijn we bij pink-beach geweest. Dit eiland is roze-rood. Dit zie je voornamelijk bij zonsondergang heel goed. Het snorkelen daar was ontzettend mooi. Helaas was mijn snorkel stuk, dus heb ik voornamelijk heerlijk liggen bakken in de zon. Uiteindelijk doorgegaan naar Rinca-eiland. Daar hebben we wilde paarden gezien en 7 komodo’s. Verschrikkelijk gaaf! Wat zijn die beesten enorm. Die tocht was echt gaaf!
Het laatste eiland was puur om even bij te komen. Daar hebben we lekker in de zon gelegen en nog een beetje gesnorkeld. De trip was echt heel erg gaaf.
Gedurende onze tijd op de boot hebben we veel geslapen, maar ook veel spelletjes gespeeld. De andere Dutchies in de groep hadden een fantastisch spel mee: Perudo. Het is een soort blufpoker of liegen. We hebben dat met hun en twee andere backpackers gespeeld. De dagen op de boot waren geweldig.
Aangekomen op Flores, Labuan Bajo, hebben we een hostel geboekt en hebben we 3 dagen weggeboekt naar Kanawa eiland. We kregen dat als tip mee van een stel die we op Java hadden ontmoet. Het eiland was geweldig. Er staan tentjes, bales (rieten hutjes) en bungalows. De eerste nacht hebben wij in een bale geslapen en daarna gepromoveerd naar een bungalow. Echt fantastisch. De Bale stond 3 meter van het strand met als huisdier een klein haaitje. We hebben een fantastische zonsondergang gezien. Het enige nadeel van de bale was de kakkerlak die ’s nachts in onze klamboe zat en 3 keer over me heen gelopen is. Leverde wel een mooi moment op. De bungalow had een hangmat voor de deur en een lekkere badkamer buiten. We hebben de tweede dag veel gesnorkeld en de berg op het eiland opgelopen. Het was redelijk bewolkt, maar het uitzicht bleef zo mooi. We hebben daar heerlijk even gechilld. De volgende ochtend hebben we de zonsopgang bekeken op de berg, andere Dutchies ontmoet (Zo mee gelachen) om het eiland heen gelopen, veel gesnorkeld en jawel,een boek uitgelezen. Tijdens het snorkelen een immens grote vis gezien, een haai, roggen en fantastisch koraal. Het was er heerlijk. ’s Avonds hebben we aan de bar gezeten en later met de Dutchies op het strand sterren gekeken. Om 22.00 stopt de stroom ermee, dus was het pikdonker en heel helder om op het strand te liggen sterren kijken. Waarschijnlijk hebben we heel veel mensen wakker gehouden met onze Nederlandse humor en lawaai, maar het was zo gezellig.
De volgende dag moesten we om 08.00 de boot terug naar Labuan Bajo. Daar hebben we ook werkelijk niks gedaan. Beetje in loungebanken gehangen, spelletjes gespeeld en vroeg naar het hotel gegaan. Ik wilde douchen, maar de doucheknop zat aan de buitenkant. Rynk vond het grappig om die de hele tijd uit te doen, loopt er ineens een beest over mijn voet heen. Kon dat natuurlijk niet zien. Gaat later het licht aan, blijkt het een kakkerlak te zijn. Zo ontzettend vies. Echt die beesten zijn zo smerig. Voor de rest totaal over mijn slaap heen en vrij laat gaan slapen.
De volgende ochtend (vrijdagochtend) zijn we vroeg naar het vliegveld gegaan, om 10.30 geland op Bali, teruggereisd naar het noorden om afscheid te nemen van Tina (onze vertaalster), mrs Sri (de directrice) en Enik en Sari (de schoonmaaksters). We hebben onze spullen gepakt en dat was dan onze laatste dag Bali. We zijn zaterdagochtend vroeg vertrokken naar het vliegveld samen met Liset en vriend en Charly. Daar gaan we dan, echt weg van Bali. We zijn eerst naar Jakarta gegaan. Daar ben ik met Charly voornamelijk in de mall geweest. Wat was dat heerlijk. ’s Nachts om 03.00 natuurlijk de wedstrijd Nederland-Costa Rica gekeken. Wat een wedstrijd was dat joh. Nachtbraken ten top. In de mall heb ik mijn laatste Rupiah’s opgeshopt en toen was het zondagavond en moesten we naar het vliegveld om daadwerkelijk in het vliegtuig richting huis te gaan. De heenreis naar Bali kon ik totaal niet slapen en daar had ik nu ook vrij grote angst voor. Maarja het geluk was even aan mijn zijde en de helft van het vliegtuig was leeg, waardoor ik een volledige vierzits tot mijn beschikking had. Echt, ik heb een heerlijke vlucht gehad.
En ja, nu zit ik dan in Abu Dhabi. Nog een uurtje wachten en dan kunnen we boarden voor de laatste vlucht en dan zie ik iedereen weer :D Zo bizar!
Wat een fantastische ervaring was dit! Waarom kiezen mensen een andere minor dan Bali?! Ik heb zoveel geleerd en gezien. Daarbij ook enorm trots op mezelf dat ik deze stap heb durven nemen! Puur genieten!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
