puur genieten

We zijn weer 3 weken verder en ik heb geen idee waar ik moet beginnen met schrijven. Afgelopen weekend in Ubud zit nog vers in mijn geheugen en ik kan niet anders zeggen dan dat het beste weekend tot dusver is geweest. Wat was dat gaaf, maar daar kom ik later op terug. Nu terug naar 3 weken geleden, weekend naar Seminyak en Cangu.

We hadden afgesproken om met de hele groep van vrijdag tot zondag naar Kuta te gaan. We hadden daar natuurlijk ontzettend veel zin in, lekker een weekend naar het zuiden. Helaas kregen Rynk en ik te horen dat we de zaterdag bij de Preschool verwacht werden omdat er een belangrijke man zou komen die ons graag wilde ontmoeten. Rynk en ik zouden dus een dagje later gaan, jammer maar het was niet anders. Die zaterdag waren wij natuurlijk op die school, maar de belangrijke man kon niet komen. Dat was even balen, maar desalniettemin hebben we een hele leuke ochtend gehad. We hebben goede piramide-lessen gezien en werden voorzien van een heleboel informatie. Om 10.00 waren we weer klaar en Rynk en ik zijn rustig naar Kuta gereden. Daar aangekomen, was er niemand te vinden. Wij bellen naar de groep, zitten ze een plaatsje verderop in Seminyak op het strand. Wij daarheen, weer geen groep. Iedereen was al naar de hostel om zich klaar te maken om door te rijden naar Tanah Lot, een mooie tempel. Toen zijn Rynk en ik bij een fantastisch restaurant gaan zitten en een heerlijke pizza naar binnen gewerkt. Puur genieten!
Uiteindelijk naar Tanah Lot gereden, de tempel bekeken, foto's gemaakt van de zonsondergang en weer door naar Cangu. Wat een heerlijk plaatsje is dat. We hebben een fantastische homestay gehad en 's avonds aan het strand gegeten, goed feestje gehad en daarna lekker de hele nacht met mijn kamergenoten Sophie en Liset gekletst. Rynk lag de kamer daarnaast te kotsen en beroerd te zijn. De volgende ochtend zette dat gekotst zich vrolijk voort, terwijl wij heerlijk op het strand lagen en genoten van de immens hoge golven :) Kortom was dit een heerlijk weekend.
De week daarna was evengoed fantastisch. De eerste lessen gegeven in Temukus. Dit was best wel een uitdaging, maar het ging echt goed. De kinderen, docenten en wij kijken hier met veel plezier op terug. We hebben de eerste dag een circuit gedaan omtrent Engels en Rekenen. De tweede dag hebben we een Ogoh Ogoh geverfd en de derde dag hebben we de kinderen een Nederlands liedje geprobeerd aan te leren. Dit was helaas moeilijker dan gedacht, maar wel ontzettend leuk!

Het weekend van 29, 30, 31 maart en 1 april. Op Bali wordt dan het Balinese nieuwjaar gevierd. Op zondag start dan de Ogoh Ogoh en maandag 1 april is het Silence day. Charly, Rynk en ik wilden dit graag meemaken en zijn daarom op Bali gebleven. De rest van de groep heeft zich goed vermaakt op Lombok en de Gili's.

Ogoh Ogoh:
Dit is de benaming voor de monsters die verdreven moeten worden. 's ochtends zijn we naar een hotel in Lovina gegaan (Het verkeer is deze dag moeilijk en met Silence Day is in huis zitten heel saai. In het hotel konden we zwemmen) Rond een uur of 16.00 zijn we samen met Enik naar een tempel te gaan. Hier vond een vuurceremonie plaats. Voordat we daar mee konden beginnen, moesten we eerst wachten tot een andere ceremonie was afgelopen. Dit duurde een uur. Toen begon ook de Ogoh Ogoh en wij hebben er toen voor gekozen om de vuurceremonie niet te zien, maar naar de Ogoh Ogoh te gaan kijken. Dit is een soort van Carnaval. Er is een grote optocht van Ogoh Ogoh's. Deze zijn zelf gemaakt door jongeren. Er lopen ook 'muziekbandjes' bij die voor Balinese muziek zorgen. De stoet loopt 3 steden langs en komt vervolgens terug bij het strand in Lovina waar de Ogoh Ogoh's verbrand worden. Wij hadden geen zin om de optocht 2 uur lang te volgen door 3 steden, dus wij zijn lekker gaan eten en gewacht tot ze rond een uur of 20.00 terugkwamen. Bij aankomst ging elke groep hun Ogoh Ogoh proberen kapot te maken. Dit deden ze door te schudden, slaan, trappen, enz. Uiteindlijk achter elkaar gezet en allemaal in de fik gestoken. Niemand vond dit echt interessant, behalve wij. Toen wij weer gefocust waren op 'het feest' was er vrijwel niemand meer op het strand. Wij dachten dat er een groot feest zou zijn tot 23.45. Elke Balinees zou dronken worden en voor 00.00 thuis zijn omdat Silence day dan zou beginnen. Helaas was dit niet het geval. Iedereen was al naar huis. Toen hebben we maar besloten om nog een drankje te gaan, de hik te krijgen, op de kop te gaan staan om dit weer weg te krijgen, op de pier te gaan zitten, van de pier af te springen in de oceaan, in het Rini hotel te gaan zwemmen en vervolgens te gaan slapen.

Silence Day:
De volgende ochtend werden we wakker en toen was het Silence Day. Dit houdt in dat het helemaal stil is. Er is helemaal geen verkeer. Auto's, scooters, enz rijden niet. Vliegtuigen vliegen niet. Alleen het hoognodige mag gezegd worden en dan fluisterend. Er is geen elektriciteit, die wordt afgesloten. Kortom, een reuze-interessante dag om mee te maken. Wij zaten lekker in het Rini hotel waar we konden zwemmen, boekje lezen, slapen, spelletje spelen en eten. Natuurlijk had ik er wel eens moeite mee om echt stil te zijn. Ik kan er ook niks aan doen dat mijn stem zo hard is. Verder was het prima te doen. Ik heb me af en toe wel verveeld, maar het was echt een gave ervaring. Doordat er geen elektriciteit was, brandde er 's nachts nergens licht. Pikdonker was het dus. Wij met z'n 3-en stoer naar buiten om sterren te kijken. Rynk ging op den duur ff naar binnen, staan Charly en ik daar. Horen we ineens honden hijgen. We zagen ze niet, we hoorden ze alleen. Totale paniek. Meteen weer naar binnen gegaan en ook niet meer naar buiten geweest. Hilarisch was dat. Maar had je misschien bij moeten zijn. Deze dag heeft er wel voor gezorgd dat ik helemaal uitgerust was. Puur genieten!

Dinsdag heb ik mijn reflectie geschreven en ingeleverd. Achja, zo nu en dan doen wij ook nog wel eens echt wat voor school en moet er iets ingeleverd worden.

De dagen bij het project waren nuttig en interessant. We hebben goede gesprekken gehad, de school in Pedawa bezocht en de kinderen blokjesvoetbal geleerd. Puur genieten!

Afgelopen weekend: UBUD!!
Wat was dit fantastisch. Nardine en Lisanne hadden een teamuitje daar van hun project en ze wilden daar blijven. Rynk, Liset, Charly en ik besloten om ook mee te gaan. Vrijdag zijn we daar heen gereden via een andere route. Wauw! Wat was deze gaaf. Een uitzicht wat echt fantastisch was. Helaas moest Liset even met haar scooter vallen voordat ze van het uitzicht kon genieten, maar dat ging gelukkig allemaal goed. Op onze tocht de berg af, kwamen we op den duur op een wat hobbelige weg terecht. We reden dik 60 en ineens is daar een schans op de weg. Te laat gezien, remmen was geen optie omdat er grind lag. Dus vol erover heen. hahahaha, wat was dit fantastisch. allemaal een meter de lucht ingevlogen. Keihard lachen natuurlijk. Vervolgens twijfelen we of we wel op de goede weg zitten, dus ik wil dat even vragen aan een vrouwtje aan de andere kant van de weg. Ik kom aanrijden, Rynk en Liset erachteraan. Dat vrouwtje kijkt me eerst blij aan en ineens schrikt ze en zet ze het op een rennen, echt fantastisch. Wij gingen helemaal stuk! Konden niet meer normaal rijden. Wel zielig voor het vrouwtje, maar het zag er zo fantastisch uit. Bijna aan het eind hebben we nog een typisch Balinees dorp bekeken. Rond 18.00 waren Liset, Rynk en ik ook in Ubud, heerlijk genoten van een ontzettend mooie Homestay en vervolgens gegeten in een loungebar waar we puur hebben genoten van live muziek waar menig muzikant in Nederland nog wat van kan leren en een biefstuk gegeten waar menig kok in Nederland nog wat van kan leren. Kortom een heerlijk avondje gehad. De volgende ochtend om 8 uur verzamelen om een mountainbiketocht te maken door de rijstvelden. Ik weet hoe rijstvelden eruit zien, maar elke keer beneemt het uitzicht je weer de adem. Het is zo ontzettend mooi om dat te zien. Ondanks dat ik vond dat ik goed aan het mountainbiken was (had verwacht dat ik toch wel ergens op mijn bek zou gaan), liet mijn conditie me af en toe een beetje in de steek. Maar toch, het was weer puur genieten!

Terug in Ubud, was Charly ook aangekomen. Ze is een dag later gegaan, omdat ze zaterdag nog project had. We zijn toen naar het monkeyforest gegaan. Wij dachten: 'leuk, apen kijken!', maar men wat zijn die beesten eng en agressief. Ze zijn ook hilarisch, maar ook echt eng. De apen pakken van alles van je af en voor geld krijg je het weer terug. Ze springen ook zo bovenop je. Om het voor onszelf nog avontuurlijker te maken, hebben we route buiten het monkeyforest genomen. Gewoon even van het padje af.
Na anderhalf uur waren we er wel weer klaar mee, dus wij terug naar de scooters. Zitten er apen op de scooters van Liset en Lisanne. Rynk zijn scooter was vrij, dus hij wil die pakken, komt er een aap agressief op hem afrennen en gaat stoicijns op zijn scooterzadel zitten. Lisanne's scooter was hierdoor vrij, ik proberen te pakken, maar dat lukte natuurlijk ook niet. Dan maar de apen proberen weg te jagen, maar zodra je een stap dichterbij zette, renden ze op je af met hun tanden bloot, doodeng! Uiteindelijk besloot de aap op Rynk z'n scooter om zijn tanden in het zadel te zetten. Wij stonden erbij en keken ernaar. Vreselijk! Andere mensen hebben nog geprobeerd om de apen met drinken en eten weg te lokken, maar dat mocht niet baten. Uiteindelijk heeft een mannetje de apen weggejaagd en konden we weg. Beetje jammer van het zadel, maar achteraf was het best hilarisch! Het zorgde wel weer voor een beetje avontuur.

's avonds weer hetzelfde loungecafe bezocht en gewoon weer biefstuk gegeten. Je moet natuurlijk wel genieten van de goede dingen in het leven. Daarna een andere loungebar opgezocht en daar tot 2.00 gechilld. Puur genieten.

En nu het mooist van het weekend. Raften! De volgende ochtend gingen we met onze brakke kop raften. Met een 'gepimpt' busje naar de rivier gereden, een immense trap naar beneden gelopen en vervolgens 2 uur lang geraft. Wat was dit ongelofelijk gaaf! Onze gids was ook verschrikkelijk grappig en maakte de tocht nog mooier. Onderweg waren er stukken waar we konden zwemmen. Dan liet je je gewoon meedrijven en zodra het weer ruiger werd, sprong je in de boot of trok de gids je aan je zwemvest weer de boot in. Bij onze pauzeplek kon je van rotsen afspringen, wat een ervaring! Zodra je de kans krijgt om te raften, sowieso doen! Het is daadwerkelijk puur genieten!

Om het weekend helemaal compleet te maken, wilde Rynk nog graag even verder naar het zuiden rijden, naar Sanur, omdat daar Ronald's bar zou zitten waar ze frikandellen verkopen. Ik, als zeer goede vriend, ga dan natuurlijk mee. Liset zag het ook wel zitten, dus met z'n 3-en zijn we naar Sanur gereden. Aangezien we geen zin hadden om terug naar huis te gaan en we de volgende ochtend toch pas om 9.30 college zouden hebben, zijn we daar een nachtje blijven slapen. Sanur is fantastisch! Weliswaar toeristisch, maar de sfeer is leuk! Nu natuurlijk de vraag of we Ronald's bar hebben gevonden?! Nee! die was alweer gone! finished! Wat een teleurstelling! Helemaal aangezien we daar 3 kwartier voor hadden gelopen. Maar niet getreurd, er was een ander restaurant wat frikandellen op het menu had staan. Heuj!! Als voorgerecht bitterballen en frikandellen gegeten en het hoofdgerecht was Hachee met rode kool en aardappelpuree! Heerlijk om naar anderhalve maand weer Nederlands voedsel binnen te krijgen. Uiteindelijk een goedkoop hostel gevonden, 5 euro p.p. voor een nacht. Goede bedden, prima plek, helemaal perfect. Vanochtend om 6.00 weggereden om 3.5 uur te rijden. Ook dit was heerlijk rijden, totdat Liset besluit dat 1x vallen niet genoeg is. Ipv dat ze remt, gast ze nog wat bij en knalt ze bovenop mij. Ineens zie ik Liset naast me op de grond liggen. Mijn scooter had nu ook een gat in het zadel en iets met mijn knalpijp. Liset haar scooter was ongedeerd en na 10 minuten konden we weer verder rijden. Een tocht op Bali met de scooter is altijd een avontuur. We moeten vaker weddenschappen maken over wie er het meeste kans heeft om te vallen tijdens zo'n tocht. Ik zet dan zeker weten mijn geld in op Liset! Held! Puur genieten!